به گزارش بوکان موکریان ؛ طی هفته های گذشته پس از خبرسازیهای فراوان سریال «جیران» به کارگردانی «حسن فتحی» وارد شبکهی نمایش خانگی شد.
این اثر فتحی پس از تجارب موفقی چون: «مدار صفر درجه»، «شب دهم»،«پهلوانان نمیمیرند»،«میوه ممنوعه»،«روشنتر از خاموشی» و «شهرزاد» روایتگر داستان علاقهمندی به «جیران»، معشوقه و سوگلی متفاوت «ناصرالدین شاه» با نام اصلی «خدیجه خانم تجریشی» است و همزمان روزهای بعد از مرگ امیرکبیر را روایت میکند.
در قسمت های ابتدایی این سریال امّا تصویرگری از «سردار عزیزخان موکری» روایتی تازه از این شخصیت ملی را بیان میکند.در یک سکانس اعتراض سردار موکری به «آقاخان نوری» در حضور ناصرالدین شاه و دفاع تمام قد از عملکرد «امیر کبیر» صدراعظم شهید و تقابل با تحریف عملکرد توسط آقاخان،نشان از روحیهی میهن دوستی،فسادستیزی و آزادگی این «سردار ملی» دارد که تا کنون مظلوم واقع گشته است.
پس از عزل امیرکبیر،سردار عزیز خان راه او را ادامه داد؛
وی، مانند سابق بر سر کار خود باقی بود.
آقاخان به دلیل حسادت و این که عزیزخان نیز از پرورشیافتگان امیرکبیر بود، تمایل داشت او را نیز به فرجام کار امیر برساند، اما ناصرالدینشاه به دلیل حسن کفایتی که در ادارۀ امر قشون و تربیت افراد، از سردار میدید، علاقهی زیادی به وی داشت و همواره شایستگی او را میستود و چندینبار او را مورد عنایت قرار داده و خلعت به او داده بود.
هرچند این امر، خود بر کینه آقا خان میافزود به نحویکه نادر میرزا،در کتاب «تاریخ و جغرافیای دارالسلطنۀ تبریز» روایت میکند:«دشمنی آقاخان نوری با سردار کل، از آن جهت بود که راز دل شاه از نمّامان شنیده بود که به خلوت از این مرد نکو گوید. بیم داشت که او را برکشد» اما در حقیقت جرأت و جسارت برخورد با سردار را نداشت.
در حالیکه سریالهای ماهوارهای به جولانگاه عرصهی جنگ نرم تبدیل گشته و آوازهی شاهان ظالم و فاسد عثمانی وِردِ زبان اینروزهای مجالس است،متاسفانه نام و آوازهی بزرگانی چون «سردار عزیزخان موکری» که مدافع امین مرزها در مقابل تجاوزهای وحشیانهی عثمانیها بود، در بیتوجهی کامل در دست فراموشیست.
جا دارد مسولین شهرستان،خصوصا نهادهای فرهنگی بوکان با برگزاری سمینارها،کنگرهها و بهادادن به پروژههای تحقیقی و علمی سعی در شناساندن فضائل مشاهیر عرصهی وطندوستی،فرهنگی،هنری و مذهبی پرداخته و نسل در معرض خطر را از استحاله فرهنگی نجات دهند