این یادداشت به قلم خدیر مسئول بوکان موکریان می باشد:

خانهٔ کارگر جمهوری اسلامی ایران شاخۀ کارگری و صنفی حزب اسلامی کار است که به عنوان سازمانی غیردولتی و صنفی فعالیت می‌کند،این نهاد که با عنوان دفاع از حقوقات کارگری بنا نهاده شده،از سال ۱۳۶۹ تاکنون علیرضا محجوب (نماینده دوره‌های پنجم تاکنون مجلس) را بعنوان دبیرکل و علی ربیعی(وزیر پیشین کار‌،رفاه و امور اجتماعی) و حسین کمالی(نماینده ادوار) به عنوان اعضای شورای مرکزی خانه کارگر به مردم معرفی کرده است.

با مراجعه به سایت مرکزی خانه کارگر و جستجوی شعب آن معلوم شد که خانه‌ی کارگر علیرغم اینکه در چند شهر استان مجوز تاسیس و دفتر فعال دارد،در بوکان هیچ شعبه‌ای ندارد و فعالیتهایی که با نام «خانه‌ی کارگر بوکان» انجام می‌شود،وجاهت قانونی نداشته و حضور شخص یا اشخاصی تنها با نام «رابط» خانه کارگر در بوکان به عنوان جزئی از دفتر یکی از شهرستان‌های استان امکان‌پذیر است.

اگر چه نحوه‌ گزینش انتخاب مسول یا رابط این نمایند‌گی‌ها خود جای سوال دارد و تحصیلات،سوابق و حسن شهرت ملاک انتخاب باشد اما با بررسی سابقه‌ی عملکرد اعضای مرکزی شورای خانه‌کارگر ایران و کنار هم قرار دادن فعالیت‌های رابط این نهاد در بوکان، بیش از هر چیز اهدافی سیاسی و شخصی و نیز بدل کردن نام «خانه‌ی کارگر» به یک قدرت‌چانه‌زنی و در نهایت وجهه المصالحه قرار دادن «عنوان کارگری» در «انتخابات» و «انتصابات» به چشم می‌خورد.

بر همین اساس پس از یادداشت‌نویسی‌های سریالی ، اظهارنظر غیرکارشناسانه و پوپولیستی در تمامی امور اعم از اقتصادی،سیاسی،عمرانی،فرهنگی و ورزشی به نام خانه کارگر،اخیراً اخباری مبنی بر فعالیت انتخاباتی و‌ پیش از موعد در دو فضای مجازی و حقیقی با قرار گرفتن در ظاهر اعضای احزاب «اعتدالی» و «اصلاحطلب» با تشکیل جلسات متعدد با نام رسیدگی به مشکلات و معضلات کارگری و با ارجاع به اشخاصی خاص در اداره کل کار،رفاه و امور اجتماعی در پی اهداف انتخاباتی بوده و به همین راحتی منافع کارگرانی که شاکله‌ی اصلی اقتصاد و تولید کشور هستند را به پیاده نظام اهداف سیاسی و انتخاباتی خود تبدیل می‌کنند،‌امری که باید دید با هوشیاری قشر کارگر از یک سو و رسیدگی مسولین مربوطه ادامه خواهد یافت یا شاه‌مهره‌های این بازی سیاسی «کیش» و «مات» خواهند شد؟

انتهای پیام/ح.ر