به گزارش بوکان موکریان ؛ تعریف عمران و توسعه‌ی شهری تنها در آسفالت،بتن و جدول گذاری امری منسوخ است،شهر را اگر‌ موجودی زنده دانست باید علاوه بر تلاش جهت بهبود چهره‌ی سخت و خشن آن، در جهت تلطیف شهر با برنامه‌های فرهنگی،هنری و زیباسازی و زیباشناختی اقدام نمود.

توجه به موضوع زیباسازی و تاثیر مستقیم بر نشاط‌آفرینی امریست که در بوکان همواره مورد بی‌اعتنایی قرار گرفته و اگر اقدامی نیز صورت گرفته سلیقه‌ای،ناموزون،کپی‌کاری و در نازلترین حالات ممکن بوده است.
عدم توجه به پتانسیل ها،ارزش ها و ظرفیت های بومی بوکان در جلب نظر مخاطبان امریست که با اقدامات به اصطلاح «زیباسازی» اخیر کاملاً در تضاد است، روشن کردن چند پروژکتور به عنوان زیباسازی آبشار«کێوەرەش»،نصب اِلمان های بدون سنخیت با فرهنگ نوروز در کردستان با هزینه‌های سنگین،درست کردن تپه های گِلی در وسط پیاده رو و کاشتن گل بخشی از اقداماتیست که نه تنها نشانی از وجود «تخصص» و «تجربه» در زیباسازی را نشان نمیدهد بلکه عملاً به جای «زیباسازی» تنها «عملکردسازی» بوده است.

در یکی از شهرهای همجوار جهت زیباسازی خیابانی، از «سه عُنصر» در یک اثر «نقاشی خیابانی» استفاده شده است که به گواه تاریخ و مستندات از دیرباز متعلق به بوکان بوده است.

آرامگاه استاد «قاڵە مەڕە» در بوکان است و تمام دوران عمر هنریش را در بوکان بوده است،کوه طرغه در منطقەی «گەورک» بوکان سالهاست استوار و نماد استقامت و عظمت مردمان این دیار بود است، صنعت بافت فرش دستباف،خصوصا فرش افشار،در بوکان نیز با همت هزاران زن و مرد بافندهی فرش و وجود صدها کارگاه قالیبافی سالهای سال است که مزین کنندەی بازرهای جهانی بوده و آوازەی جهانی دارد.به تصویر کشیدن هنر استاد «قاڵە مەڕە» و طنین اندازی نوایش، کوه تاریخی_حماسی «طرغه» و «دارقالی» و «فرشبافی» سه تصویری است که در این نگاره ی خیابانی به وضوح دیده میشود و قطعا میتواند به برندهایی برای معرفی بوکان بدل شوند،اما در سایه ی عدم کارایی،تصمیمات خلق الساعه و نامطلوب،غیر کارشناسی و جهت دار شورای منفعل و غیرمتخصص بوکان و شهردار منتخب این شورا زیبایی های بوکان مزین کننده ی خیابان های شهرهای دیگر کردستان و موکریان است

انتهای پیام/ح.ر