چند روز قبل اِلمان سیبی زمخت و به یادگار مانده از سی و چند سال پیش بعنوان کاری تزیینی و زیباسازی توجهمم را جلب نمود.

با خواندن نظرات میتوان فهمید که متاسفانه شهرداری شهری حدودا دویست و پنجاه هزار نفری بوکان در حد یک دهستان یا روستا نیز به فهم و شعور این مردم توجهی نمینماید.

بوکان بعنوان دومین شهر بزرگ و پرجمعیت استان آیا در خور چنین بی توجهی و نامهربانی است؟

واحد زیباسازی بعنوان عنصری فعال و خلاق در زمینه ایجاد محیطی زیبا با کارکردهای راحت و ارگونومی در تعامل با کاربر و مردم میتواند ارتباط موثر و مفید و روابط را در انواع و اقسام فضاهای شهری اعم از معابر، پارکها و شهربازی ها و …. ایجاد نماید چون شهر را با وجود ساختمانها، المانها، مونومنتها و مبلمان شهری زیبا و مناسب میتوان شناخت و معرفی کرد.

با توجه به تعاریفی که ذکر شد،براستی شهردار بوکان چگونه میتواند پاسخگوی شهروندان باشد؟ کدام پارک بوکان تعریفی درخور یک پارک شهری دارد؟ پارک شهرک فرهنگیان؟پارک ملت؟پارک محمدیه؟یا پارک ساحلی؟

سی و چندسال پیش پارک محمدی احداث شد اما بدون کوچکترین بازسازی و خدماتی رها شده است،تمام پارکهای دیگر هم وضعیتی مشابه دارند.

مبلمان نامناسب شهری، المان‌های بی روح و سطح پایین،گلهایی غیرمعمول و ناخوشایند که جای مجسمه های فرهنگی و هنری راگرفته است.

بدتر از همه کوچکترین نقاشی دیواری یا مورال درسطح شهر دیده نمیشود و بجای آن تلنبار شدن پوسترها و دیوارنویسی های زشت و نامانوس است که در ذهن و فکر ماریشه دوانده است.

آنچه در جریان است ناکارآمدی و نامهربانی مسئولین است و کوچکترین بذل محبت و ترحم تخصص مدارانه میتواند شهررا به فضایی درخورشهروندی تغییردهد.
امید است آینده شهرمان با مسئولینی لایق و متخصص و دلسوز گره گشا شود.